trwyn

Cymraeg

Trwyn: yr organ synhwyro

Cynaniad

• yn y Gogledd: /truːɨ̯n/
• yn y De: /trʊi̯n/
•  trwyn    (cymorth, ffeil)

Enw

trwyn g (lluosog: trwynau)

1. (anatomeg) Yr organ ar yr wyneb a ddefnyddir i anadlu neu arogli.

   Am fod annwyd arno, ni allai anadlu trwy ei drwyn.

2. Swch neu "drwyn" anifail.

Termau cysylltiedig

• trwyno, trwynol
• swch, turs, duryn

Ymadroddion cysylltiedig

• edrych lawr ei drwyn
• edrych lawr ei thrwyn

Cyfieithiadau

Affricaneg: neus Almaeneg: Nase b Cernyweg: tron g Daneg: næse, Eidaleg: naso g Ffrangeg: nez g Gaeleg yr Alban: sròn b Galiseg: nariz

Groeg: μύτη (mýti) b Gwyddeleg: srón b Iseldireg: neus g Llydaweg: fri g Pwyleg: nos g Saesneg: nose Sbaeneg: nariz b