amau

Cymraeg

Cynaniad

• Cymraeg y Gogledd: /ˈamaɨ̯/
  • iaith lafar: /ˈamɛ/, /ˈama/
• Cymraeg y De: /ˈamai̯/
  • iaith lafar: /ˈamɛ/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol amheu, o am- a’r elfen *-heu o’r Gelteg *-suwe/o- (a roes yr Hen Wyddeleg söid ‘try’, imm-sói ‘try, gyrr’) o’r ffurf *suh₁-e/o- ar y gwreiddyn Indo-Ewropeg *seuh₁- ‘gyrru’, a welir hefyd yn y Tochareg B ṣewi ‘esgus’, yr Hetheg suwāi ‘cymell’, sāwatar ‘corn’, yr Afesteg hunāiti ‘cymell’ a'r Sansgrit suváti ‘ysgogi, cymell’. Gweler diau.

Berfenw

amau berf anghyflawn (bôn y ferf: amheu-)

1. Bod â diffyg hyder mewn rhywbeth
2. Bod yn anghrediniol, i gwestiynu neu i ddrwgdybio rhywbeth

Cyfystyron

1. petruso
2. drwgdybio

Termau cysylltiedig

• amheuaeth
• amheus
• ameuadwy, amheuadwy

Cyfieithiadau

Saesneg: 1. doubt; 2. suspect, mistrust Sbaeneg: dudar