chwyth
Cymraeg
Cynaniad
- yn y Gogledd: /χwɨːθ/
- yn y De: /hwiːθ/
Geirdarddiad
Celteg *swiddo o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *su̯eisd- a welir hefyd yn y Lladin sībilus ‘sïo, hisiad’, y Rwseg svistétʹ (свисте́ть) ‘chwibanu’ a'r Sansgrit kṣveḍati (क्ष्वेडति) ‘chwibanu, sïo’. Cymharer â'r Gernyweg hwyth, y Llydaweg c'hwezh a'r Wyddeleg séid ‘chwythu’.
Ansoddair
chwyth g (lluosog: chwythau)
- anadl; yr hyn sy'n cael ei anadlu allan.
- Ninnau heb ysgog ac heb ynom chwyth
Barlyswyd ennyd; - "Y Llwynog" gan R. Williams Parry
- Ninnau heb ysgog ac heb ynom chwyth
- Pwff o wynt; chwa.
- Offeryn cerdd a chwythir gan y person sy'n ei canu.
- Mae'r obo a'r clarinet yn offerynnau chwyth.
Termau cysylltiedig
Cyfieithiadau
|