Cymraeg

Cynaniad

  • yn y Gogledd: /krɨːv/
    • ar lafar: /krɨː/
  • yn y De: /kriːv/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol cryf o’r Gelteg *kriφmos, ansoddair thematig o’r enw *kriφ ‘corff’ (a roddodd yr Wyddeleg Canol crí) o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *krep- a welir hefyd yn y Lladin corpus, yr Iseldireg rif ‘sgerbwd, corff marw’ a’r Hen Roeg prapís (πραπίς) ‘bol(a); llengig’. Cymharer â’r Gernyweg krev, y Llydaweg kreñv a’r Wyddeleg Canol crim ‘cyflym’.

Ansoddair

cryf (benywaidd cref, lluosog cryfion)

  1. Yn medru cynhyrchu grym corfforol mawr.
    Roedd e'n ddyn mawr cryf.
  2. Dŵr neu wynt sy’n symud yn gyflym iawn.
    Roedd llif yr afon yn gryf dros ben.

Cyfystyron

Gwrthwynebeiriau

Termau cysylltiedig

Cyfieithiadau