cryf

Cymraeg

Cynaniad

• yn y Gogledd: /krɨːv/
  • ar lafar: /krɨː/
• yn y De: /kriːv/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol cryf o’r Gelteg *kriφmos, ansoddair thematig o’r enw *kriφ ‘corff’ (a roddodd yr Wyddeleg Canol crí) o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *krep- a welir hefyd yn y Lladin corpus, yr Iseldireg rif ‘sgerbwd, corff marw’ a’r Hen Roeg prapís (πραπίς) ‘bol(a); llengig’. Cymharer â’r Gernyweg krev, y Llydaweg kreñv a’r Wyddeleg Canol crim ‘cyflym’.

Ansoddair

cryf (benywaidd cref, lluosog cryfion)

1. Yn medru cynhyrchu grym corfforol mawr.

   Roedd e'n ddyn mawr cryf.

2. Dŵr neu wynt sy’n symud yn gyflym iawn.

   Roedd llif yr afon yn gryf dros ben.

Cyfystyron

• (hynafol) bagwnnog
• cydnerth
• grymus

Gwrthwynebeiriau

• gwan

Termau cysylltiedig

• cryfhau

Cyfieithiadau

Almaeneg: stark Cernyweg: krev Daneg: stærk Eidaleg: forte Ffrangeg: fort Gaeleg yr Alban: làidir Groeg: δυνατός (dinatós)

Gwyddeleg: láidir Iseldireg: sterk Llydaweg: kreñv Pwyleg: silny Saesneg: strong Sbaeneg: fuerte