ffoi

Cymraeg

Berfenw

ffoi

1. I redeg i ffwrdd; dianc.

   Ceisiodd y carcharor ffoi, ond cafodd ei ddal gan y gwarchodwyr.

2. I ddianc rhag.

   Gadawodd nifer o bobl y wlad er mwyn ffoi'r rhyfel cartref a oedd yno.

Cyfystyron

• cilio
• dianc

Termau cysylltiedig

• ffoadur

Cyfieithiadau

Affricaneg: vlug Ffrangeg: fuir Iseldireg: vluchten Saesneg: flee