ffrwyth

Cymraeg

Enw

ffrwyth b (lluosog: ffrwythau)

1. y rhan o blanhigyn sy'n cynhyrchu hadau. Yn aml maent yn fwytadwy.

   Gwelwyd fod y ffrwyth a oedd ar ôl yn y fowlen wedi dechrau pydru.

Cyfystyron

• ffrwythyn

Termau cysylltiedig

• ffrwythaidd
• ffrwythogi
• ffrwythol
• ffrwythwerthwr
• ffrwythwin
• ffrwythwledd
• ffrwythwr
• ffrwythydd
• ffrwythus
• ffrwyth trofannol
• ffrwyth llafur

Cyfieithiadau

Affricaneg: vrug Almaeneg: Frucht Saesneg: fruit Ffrangeg: fruit

Iseldireg: vrucht, fruit