gwraidd

Cymraeg

Gwraidd planhigyn tomato

Cynaniad

• /ɡwrai̯ð/

Geirdarddiad

Cymraeg Canol gwreidd o'r Frythoneg *wradios o'r Indo-Ewropeg *ur̥djo- o'r gwreiddyn *uréh₂ds a welir yn y Lladin rādix a'r Iseldireg wortel. Cymharer â'r Gernyweg gwreydh a'r Llydaweg gwrizienn.

Enw

gwraidd g torfol (lluosog: gwreiddiau, unigol: gwreiddyn)

1. (botaneg) Y rhan o blanhigyn sydd o dan ddaear gan amlaf ac sy'n amsugno dŵr a maetholion.

Tarddeiriau

• gwreiddiadur
• gwreiddio
• gwreiddiol
• gwreiddyn

Cyfansoddeiriau

gwraidd-bechod gwraidd-beniog gwraidd-doriad gwraidd-dyfiad

gwraidd-epil gwraidd-gnwd gwraidd-iriog gwraidd-raniad

Cyfieithiadau

Almaeneg: Wurzel b Cernyweg: gwreydh b Daneg: rod Eidaleg: radice b Ffrangeg: racine b Gaeleg yr Alban: freumh g Groeg: ρίζα (ríza) b

Gwyddeleg: fréamh b Iseldireg: wortel g Llydaweg: gwrizienn b Pwyleg: korzeń g Saesneg: root Sbaeneg: raíz b