hegl

Cymraeg

Geirdarddiad

Celteg *sektlo, o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *sókʷt- a welir hefyd yn Rwseg stegnó ‘clun, morddwyd’, Hetheg sakutt(a)- ‘coes uchaf’, Afesteg haxti ‘clun’ a Sansgrit sákthi ‘morddwyd’.

Enw

hegl b (lluosog: heglau)

Coes, neu yn benodol, coes anifail.

Termau cysylltiedig

heglu
heglog

Cyfieithiadau

Saesneg: lower leg, shank