hoel

Cymraeg

Hoel fetal

Enw

hoel b (lluosog: hoelion)

1. Pigyn metal a ddefnyddir er mwyn cadw dau wrthrych neu fwy ynghyd. Yn gyffredinol caiff hoelen ei tharo trwy ddwy haen neu fwy gan ddefnyddio morthwyl neu ddyfais tebyg. Yna bydd ffrithiant yn eu cadw yn yr unfan.

Cyfystyron

• hoelen

Idiomau

• mor amlwg â hoel ar bost

Cyfieithiadau

Saesneg: nail