meddiant

Cymraeg

Cynaniad

• /ˈmɛðjant/

Geirdarddiad

Bôn y ferf meddu + yr ôl-ddodiad rhangymeriadol -iant.

Enw

meddiant g (lluosog: meddiannau)

1. (cyfraith) Y cyflwr neu’r weithred o feddu ar beth; meddiannaeth.
2. Eiddo y meddir arno neu a berchnogir.

   Mae'r car yn fy meddiant i bellach.

3. Ardal neu diriogaeth ym meddiant gwlad arall.

   Ar ôl wythnosau o frwydro, roedd y ddinas bellach ym meddiant y fyddin.

Cyfystyron

• meddiannaeth

Termau cysylltiedig

• tarddeiriau: difeddiant, meddiangar, meddiannol, meddiannu, meddiannydd
• cyfansoddeiriau: hirfeddiant
• perchenogaeth

Cyfieithiadau

Almaeneg: Besitz g Cernyweg: 1. kerth g; 2. pyth ha da Eidaleg: 1. possesso g Ffrangeg: 1./2./3. possession b Gaeleg yr Alban: 1./2. sealbhachadh g Gwyddeleg: 1. seilbh b; 2. sealúchas g; 3. gabháltas g Iseldireg: 1. bezit d; 2. bezitting b

Llydaweg: 1. piaoù g, kerzh b; 2. traoù g.ll. Pwyleg: 1. posiadanie d; 2. dobytek g, własność b, majątek g; 3. posiadłość b Saesneg: 1./2./3. possession Sbaeneg: 1./2./3. posesión b