merfaidd

Cymraeg

Geirdarddiad

O’r ansoddair llenyddol merf + -aidd o’r Gelteg *merwi- ‘difywyd’ o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *mer(H)- ‘rhwbio, dileu, niweidio’ a welir hefyd yn y Lladin mortārium ‘breuan’, yr Hen Uchel Almaeneg maro, marawi ‘brau, tyner’ a’r Hen Roeg maraínō (μαραίνω) ‘diffodd’. Cymharer â’r Wyddeleg Canol meirb ‘difywyd; diynni, llipa, gwan, aneffeithiol’.

Ansoddair

merfaidd

1. Heb flas digonol neu awch i fod yn ddymunol; ddim yn flasus.

Cyfystyron

• (yn llenyddol) merf
• di-flas, di-ddim
• di-fynd, di-fflach

Termau cysylltiedig

• merfeidd-dra

Cyfieithiadau

Saesneg: insipid; bland