pregeth

Cymraeg

Enw

pregeth b (lluosog: pregethau)

1. Sgwrs grefyddol; cyflwyniad ysgrifenedig neu ar lafar am destun crefyddol neu foesol.
2. I roi stŵr neu fynegi anfodlonrwydd i rywun arall; cerydd, cystudd
3. " Rhoddodd yr athro bregeth i mi am fod yn hwyr i'r wers.

Termau cysylltiedig

• pregethu
• pregethwr
• pregeth angladdol
• Y Bregeth ar y Mynydd

Cyfieithiadau

Saesneg: sermon, homily