torf

Cymraeg

Cynaniad

•  torf    (cymorth, ffeil)

Enw

torf b (lluosog: torfeydd)

1. (rhifadwy) Grŵp o bobl wedi ei casglu ynghyd, yn agos at ei gilydd heb drefn pendant.

   Cerddodd y dorf allan o'r stadiwm ar ddiwedd y gêm rygbi.

Cyfystyron

• twr
• tyrfa

Cyfieithiadau

Saesneg: crowd