beic

Cymraeg

Beic

Enw

beic g (lluosog: beiciau, beics)

1. Cerbyd sydd â dwy olwyn, un tu ôl y llall, handlen lywio, a sedd neu seddau. Gan amlaf, caiff ei wthio ymlaen gan draed y gyrrwr ar bedalau.

   Am fod y car yn y garej, teithiais i'm gwaith ar gefn beic.

Termau cysylltiedig

• beicio
• beiciwr
• beic mynydd
• lôn feiciau

Cyfieithiadau

Saesneg: bicycle, bike