llafariad

Cymraeg

Cynaniad

• /ɬaˈvarjad/

Geirdarddiad

O'r ansoddair llafar + -iad.

Enw

llafariad b (lluosog: llafariaid)

1. (seineg) Sain lleferydd a gynhyrchir gan dannau'r llais gyda defnydd cymharol gyfyng o'r geg, gan ffurfio sain sillaf.
2. Llythyren yn cynrychioli sain y llafariad; yn Gymraeg y llafariaid yw a, e, i, o, u, w ac y.

Cyfystyron

• (darfodedig) llafarsain

Gwrthwynebeiriau

• cytsain

Cyfieithiadau

Almaeneg: Vokal g Cernyweg: bogalen b Eidaleg: vocale b Ffrangeg: voyelle b Gaeleg yr Alban: fuaimreag b Groeg: φωνήεν (foníen) d Gwyddeleg: guta g Iseldireg: klinker g

Llydaweg: vogalenn b Pwyleg: samogłoska b Saesneg: vowel Sbaeneg: vocal b