benyw
Cymraeg
Cynaniad
- yn y Gogledd: /ˈbɛnɨ̞u̯/
- yn y De: /ˈbeːnɪu̯/, /ˈbɛnɪu̯/
Geirdarddiad
O'r ansoddair Brythoneg *banujos sy'n deillio o'r enw Celteg *ban-, o ba le y daeth y Cymraeg banon ‘brenhines, bun’, yr Hen Lydaweg ban-doiuis ‘duwies’ a'r Hen Wyddeleg ban-chú ‘gast’; cymharer â'r Gernyweg benow ‘benyw(aidd)’. Ymhellach yr Hen Gymraeg ben ‘dynes, benyw’ o'r Gelteg *benā o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *gʷḗn. Dybled yr ansoddair yn y Gogledd banw ‘benyw(aidd)’.
Enw
benyw b (lluosog: benywod)
- (yn y De) Bod dynol mewn oed ac o'r rhyw fenywaidd.
- (gyda grym ansoddeiriol) Amdano neu'n perthyn i'r rhyw a nodweddir gan gametau mwy.
- (gyda grym ansoddeiriol) Yn ymwneud â, neu'n gysylltiedig â menyw neu anifeiliaid benyw.
Amrywiadau
Cyfystyron
Gwrthwynebeiriau
Termau cysylltiedig
Cyfieithiadau
|
|